շիտկռտել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շիտ•կ(ը)ռ•տել
Համշեն՝
- այս ու այն բանը շիտկել, կարգի բերել
- մի կերպ հարմարեցնել՝ սարքել ◆ Էս քարն ու տապանագիրն ալ վերջը ամեն աղաչանք պաղատանքներով իր եղբայրը արտոնվեր է շինել, շիտկըռտել։ (Թլկատինցի)
- հարդարել ◆ Գոհ եղեք ձեր վիճակեն ան օրն իսկ, երբ թուալեթը շիտկռտել սկսած՝ կատուն՝ չարաճճի՝ սեղանի վրա ցատկեր ու հայելին կոտրեր։ (Թլկատինցի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։