շիրաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•րաթ
- Մուշ՝ խորհուրդ, խրատ, պատվեր ◆ Իմ շիրաթ քի էն ի, Կատան չէրթաս։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շիրաթ էնել
- խրատ տալ, պատվեր տալ ◆ Խրոխպեր էսաց․ –Այ որդի, Որ տէրթաս, քի մեկ շիրաթ կ'էնիմ, Ականջ կը դնիս իմ շիրաթին։ Սասնա ծռեր
- Շատախ՝ իմաց տալ ◆ Պզտիկ ախպերն ասաց․ Պանմ կա ըստա, որ ըմ խեր շիրաթ էրավ (իմաց տալ) մնաց շիար (արթուն)։ Ահ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։