շիրիկ-շիրվոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շի•րիկ-շիր•վոր 

  1. Վան՝ նախանձորդ, մրցակից ◆ Թագավորի մեր տյուս արե, Շիրիկ շիրվոր ենք բերե։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։