շիփիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃiˈpʰit͡ʃʰ]
վանկեր՝ շի•փիչ
- Պոլիս՝ բարակ ու երկար փայտ՝ ճյուղ, ճիպոտ ◆ Շիփիչով խաիսիները վար տվավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։