շիքիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շի•քիլ
շիքիլ1
[խմբագրել]- Մոկս՝ պատկեր, կերպարանք ◆ Էնու շիքիլ, քնու աչքիր, էնու բյաժ կ'նմաներ Զորաբ։ Ահ
- նկար ◆ Տեսան որ ... մե դապաղա թղթի վրեն էրկու շքիլք կեր։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Բերուց հիրա շիքիլը: (Երվանդ Լալայան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- շիքիլ շնորհք Ղարաբաղ՝ - արտաքին պատկեր, շենք ու շնորհք
- շիքիլը քաշել - պատկերը քաշել, նկարել
շիքիլ2
[խմբագրել]- Ղարաբաղ՝ փոքր փայտե մեխ՝ կոշիկի տակ խփելու համար
Արտահայտություններ
[խմբագրել]շիքիլ3
[խմբագրել]- Ղարաբաղ՝ գործածվում է կապակցության մեջ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- շիքիլ թխել Ղարաբաղ՝ - գողանալ, թռցնել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։