շլլաղել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)լ•լա•ղել 

  1. Արարատյան՝ խարազանով հարվածել կամ ձեռքով ապտակել ◆ Շմոյի շլնքակոթին շլլաղեց: Սահակ Ամատունի ◆ Քաշեց խարազանը գոմեշին շլլաղեց: Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։