շլխտի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃlχti]
վանկեր՝ շ(ը)լ•խ(ը)•տի
- Կեսարիա՝ անփույթ, թափթփված ◆ Եվ արդեն ըսի քեզ, որ այս շլխտի և թափթփված ընթացքն իրեն պարծանք կհամարի։ (Միսաք Մեծարենց)
- պարապ սարապ թրև եկող, անբան, ավարա
- ամեն բանի մեջ ընկնող, խառնակիչ
- Նոր Ջուղա՝ թեթևսոլիկ
- Խարբերդ, Սիվրիհիսար՝ շփացած
- ծույլ, անբան ◆ Աս ինչ շկըխտի աղջիկ է։ Գուրգեն Մահարի
- Եվդոկիա՝ գռեհիկ
- Կեսարիա՝ թեթևաբարո, անառակ (կին)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։