շլշլան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃlʃlɑn]
վանկեր՝ շ(ը)լ•շ(ը)•լան
- Մուշ՝ արծարծուն, բոցկլտացող, բարկ ◆ Տղեն հմա զպուտկի շլշլան քուրա-գործելին կը կործե տերտրոջ տկլոզ պառեկին։ Հժհք ◆ Հմալ տաքութեն մը կը փաթե ուրին, կըսին շըլշըլան թունդիր։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։