շլո-փլո

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•լո-փ(ը)•լո 

  1. Մուշ, Ուրմիա՝ շփերթ, շլխտի, անփույթ ու կիսատ-պռատ գործ անող, թափթփված
  2. պարապ-սարապ թափառող, անբան, ավարա
  3. ամեն բանի մեջ ընկնող, խառնակիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։