շխշըխկիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃχʃəχˈkik]
վանկեր՝ շ(ը)խ•շըխ•կիկ
- Վան՝ եզներ քշելու հատուկ մտրակ, որ ձայն է հանում
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։