շկլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)կ•լել 

  1. Վան՝ անկոչ հյուրի պես, առանց հրավերի ամեն տեղ գնալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։