շկկի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃkːi]
վանկեր՝ շ(ը)կ•կի
- գործածվում է միայն կապակցության մեջ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շկկի տալ - ուժով դուրս ցայտել, վիժել (հեղուկների մասին) ◆ Ձին հուշտ էլավ, տռչինկ արուց ու լեքշերը տվուց գետնովը մինը պրծավ, մինը պատռեց, քաղցուն շկկին տալով, միջիցը փլխաց։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աչքը արյունը օխտը գազ շըկկի էր տալիս։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։