շկռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)կ•ռել 

  1. Վան՝ գործածվում է կապակցության մեջ ◆ Ճոչ Մելքոն էս պանի վերեն էլ շկռավ: Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։