շհանոռնը

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•հա•նոռ•նը 

  1. Ղարաբաղ՝ նռան մեծ ընտիր տեսակ ◆ Մին էլ ա ղրկալ, ասալ մին շհանոռնը պերի, մին չախկու, մին բուրընտիկին։

Հժհք ◆ Երկու շհանուռ են տըվել, թե «Տար, բայց ճանապարհին կտրես ոչ»։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։