շհարցի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•հար•ցի 

  1. Արարատյան, Ուրմիա՝ քաղաքացի, քաղաքում ապրող (մարդ) ◆ Դու իմ շհարոնցիցն էլ լավ ես, ջուրն եկել ա մեզ տարել, ընչանք իրիկուն արևի տակին, անձրևի միջին։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։