շղալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•ղալ
շղալ 1
[խմբագրել]- տե՛ս շաղալ
- Վան՝ քամու հոսանքից շարժվել (հասած արտի մասին), խշշալ
- Վան, Պապեն՝ շյուղ դառնալ, կանաչել (նոր ծլած կանաչի՝ ցորենի մասին), կանաչին տալ, նոր սկսել երևալ ◆ Արտերը շղացեր են։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]շղալ 2
[խմբագրել]- Վան՝ փայլել, փայլփլել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։