շղափուք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•ղա•փուք 

  1. Ղարաբաղ՝ անասունների հիվանդություն, որն արտահայտվում է փորը ուռչելով ◆ Գառները շղափուք են դառել։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։