շղիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•ղիկ
Պոլիս, Պարտիզակ՝
- փոքր շյուղ, փուշ ◆ Ոտքը շղիկ մտավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
- (փխբ․) շատ փոքր՝ չնչին բան, ոչինչ ◆ Շղիկ մը տվավ։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շղիկ նետել - անուղղակի ակնարկ անել, խոսք նետել
- շղիկ չտալ - ժառանգությունից զրկվել, ոչինչ չտալ, շյուղ անգամ չտալ ◆ Անչափ ունեցվածքեն շղիկ մը չը տվավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։