շմալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•մալ
շմալ1[խմբագրել]
- Ղարաբաղ, Հավարիկ՝ ծառի վրա լավ բողբոջած նուրբ ու երկար ճյուղ
- Նիկոմեդիա, Հավարիկ, Քանդակ՝ թթի ծառի ճյուղ
- Ղարաբաղ, Կարին, Շիրակ, Հավարիկ, Մուշ, Վան՝ (փխբ․) բարակ ու երկար, նուրբ ու բարեձև ◆ Մեռնեմ շմալ բոյիդ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
շմալ2[խմբագրել]
- Համշեն, Վան՝ մուշ-մուշ քնել
- Խոտուրջուր՝ քթով շնչել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
շմալ3[խմբագրել]
- Վան՝ գործածվում է կապակցության մեջ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շմալ մհմալ - հաստաբազուկ, կորովի երիտասարդ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Ղարաբաղի բարբառային բառեր
- Հավարիկի բարբառային բառեր
- Նիկոմեդիայի բարբառային բառեր
- Քանդակի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Շիրակի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Վանի բարբառային բառեր
- Հայերեն բառեր փոխաբերական իմաստով
- Քաղվածք/Սահակ Ամատունի
- Համշենի բարբառային բառեր
- Խոտուրջրի բարբառային բառեր