շմփլուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)մփ•լուկ 

  1. Մուշ, Մանազկերտ՝ կպած մնացած ◆ Մարդ, հ՛ելի զդուռ նբաց, զԴեվա խանում ճամբեր էր իմ հտևեն, ի՞նչ, դու գիներ ես կմնենք շմփռլուկ հոն։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։