շնակի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•նա•կի 

  1. Մուշ՝ անտառային վայրի ծառ, որը տալիս է կաղնու մեծության երկուսի ճեղքված պտուղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։