շնթելուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃntʰɛˈluk]
վանկեր՝ շ(ը)ն•թե•լուկ
- Արարատյան՝ անորոշ տեսակի բույս, որը նման է թելիկին՝ ավելի փարթամ տերևւներով ու ցողունով, բայց չի ուտվում ◆ Շնթելուկը նման է յուր տերևների կազմությամբ ուտելու թելուկին ... նա չէ ուտվում։ ՀԱթ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։