Jump to content

շնթռացնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃntʰrɑt͡sʰˈnɛl]

վանկեր՝ շ(ը)ն•թ(ը)•ռաց•նել 

  1. Պոլիս՝ (անարգ․) պառկեցնել, քնեցնել ◆ Տար երեխիդ շնթառացրա: Սահակ Ամատունի
  2. (փխբ․) մեռցնել, անարգ մահով մեռցնել, սատկացնել (մարդկանց մասին) ◆ Ետևիցն ընկան մի տեղ շընթըռացրին: Հովհաննես Ճուղուրյան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։