շնթռացնել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃntʰrɑt͡sʰˈnɛl]
վանկեր՝ շ(ը)ն•թ(ը)•ռաց•նել
- Պոլիս՝ (անարգ․) պառկեցնել, քնեցնել ◆ Տար երեխիդ շնթառացրա: Սահակ Ամատունի
- (փխբ․) մեռցնել, անարգ մահով մեռցնել, սատկացնել (մարդկանց մասին) ◆ Ետևիցն ընկան մի տեղ շընթըռացրին: Հովհաննես Ճուղուրյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։