Jump to content

շնթռկվիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ն•թ(ը)ռկ•վիլ 

Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Սեբաստիա, Կարին, Շիրակ, Ախալցխա, Կեսարիա, Խարբերդ, Ակն, Արաբկիր, Վան, Մոկս, Մարաշ՝

  1. պառկել կամ քնել (շների կամ գազանների մասին)
  2. (անարգ․) պառկել կամ քնել (մարդկանց մասին)
  3. (անարգ․) նստել, շան պես վեր ընկնել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։