շնծեծ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃnt͡sɛt͡s]
վանկեր՝ շ(ը)ն•ծեծ
- Մուշ՝ շավ ծեծ, ջարդ, ծեծելով ջարդ ու խուրդ անել, ջանծեծ ◆ Կը թափին վըր մարդուն, գլխուն, յերեսին, մեջքին էն խդեր կը զարկին, քիչ մնա ուշքն էրթա։ Իդա քըզի շնծեծ, պտի ըսեր՝ «Թյու, ինչ հոտով է»։ Հժհք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։