շնկխկիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃŋkχkil]
վանկեր՝ շ(ը)ն•կ(ը)խ•կիլ
- որևէ բանի փաթաթվելով՝ շուլալվելով վեր մագլցել ◆ Ծառեն վեր շնկխկեցավ: (Թևան Դանիելյան)
- ամուր կպչել, կառչել (փշոտ բույսերի մասին)
- փուշը մերմնի մեջ խրվել
- իրար փաթաթվել, իրար խառնվել (բույսերի մասին)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։