շնոխք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•նոխք 

Թբիլիսի, Մոկս, Վան, Ուրմիա, Մուշ, Ապարան՝

  1. ողորմածություն, շնորհք
  2. ընդունակություն, ձիրք
  3. շնորհք, արժանիք, բարեմասնություն
  4. զորություն ◆ Խա, Սանասար, մկա կիտեմ, որ տո էդ աղոթքի շնոխքով պիտ աղթես քո թշնամուն։ Սասնա ծռեր
  5. շնորհակալություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։