շնուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)•նուր 

  1. Թբիլիսի՝ շնորհ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

<шнур <գերմ․ Schnur

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շնուր բերիլ - շնորհ բերել, այցելելով պատիվ անել ◆ Աղա մարթիքը ինձ մոդ շնուր ին բերի։ (Գարեգին Սևունց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։