շնքակուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)ն•քա•կուկ
- Վան, Մոկս՝ մի տեսակ փոտ բույս, որ աճում է ավերակներում, անասունները մեծ ախորժակով ուտում են
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։