Jump to content

շշկիլ-մշկիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)շ•կիլ-մ(ը)շ•կիլ 

Արարատյան՝

  1. շփոթված, մոլորված ◆ Աղքատը վե կացա, ◆ շըշկիլ-մըշկիլ գնաց թաքավորի կուշտը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  2. արագ-արագ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։