շոլոֆիկանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շո•լո•ֆի•կա•նալ 

  1. Վան՝ երես առնել, շփանալ ◆ Մարդ, մի՛ շոլոֆիկանա, ազատվեց կինը Օհանես աղայի թեթև ձեռքից։ Գուրգեն Մահարի
  2. Վան՝ ամեն բանի մեջ ընկնել, իրեն չվերաբերող գործի կամ խոսքի խառնվել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։