շողշողահար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɔʁʃɔʁɑˈhɑɾ]

վանկեր՝ շող•շո•ղա•հար 

  1. Արարատյան՝ շողշողալով

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շողշողահար գալ, շողշողալ, փայլփլել ◆ Անգին քարերից շինոտած, որ ամեն հըհից գաչին ֆըրֆըրում, շողշողահար գալի՝ մարդի քեֆ ին բերում։ (Տիգրան Նավասարդյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։