շոռպաճի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շոռ•պա•ճի 

  1. Նոր Նախիջևան՝ գործատեր, տեր ◆ Հարս-մորս մեկ հատն էի, Ան ալ տվին շոռպաճիի: (Խաչատուր Փորքշեյան) ◆ Էրկու օր կանցնի, տղան վայնաչարին, կժողովե օսկոռ ու կըպերե շոռպաճիին առանը կուլե։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։