շորահան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շո•րա•հան• 

  1. Արաբկիր, Ղարաբաղ՝ շորերը հանած, միայն տակի շապիկով՝ շորով մնացած ◆ Շորհան դուրս եկավ տանից Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շորհան անել
    1. շորերը հանել, մերկացնել ◆ Լողացողները շորհան անելիս նկատել էին հագուստի վրա կոշտ բաներ։ (Սարգիս Քամալյան) ◆ դ մեկաչքանին ․․․ վեր ա կենում էդ մարդկերանց մեկին շորհան ա անում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
    2. խիստ բարկացնել, կատաղեցնել, զայրացնել
  2. շորհան ըլնել - շորերը հանել, միայն տակի շորով մնալ ◆ Նա շտապով վեր բարձրացավ կտուրը և սկսեց շորհան լինել (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մեյդան բաց արեք, գոռաց ու փոթորիկի նման մեջտեղ ընկավ շորհան էլած (Պերճ Պռոշյան) ◆ Շորհան էլան, ընկան գետի մեջը (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։