շուլո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շու•լո
- Թբիլիսի՝ կաժ ◆ Փնթի կնգա թարիփն ասիմ ․․․ Օրը մե շուլո կու մանե, Մաստակի կուտա, կու ծամե։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Էս ասիլն ու էնդղա բամբկի մանվիլն ու շուլոեք դառնալը մեկ է ըլում։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շուլոն հիդ տալ - թելերն արձակել՝ բանալ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։