շուլուղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շու•լուղ
- Արարատյան՝ կատակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շուլուղ անել
- կատակ անել, կատակել
- ձեռք առնել ◆ Թաքավերն ըսիս ա․ –Դե, լավ, թաքավերութունս քյըեզ ըմ տամ, ախճիգյս էլ, թաքի ինձանավ շուլուղ անող, թաքավերին կլոխը մին պիրիս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։