շումարա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շու•մա•րա
շումարա1
[խմբագրել]- Ուրմիա՝ հանաք, կատակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]շումարա2
[խմբագրել]- Հավարիկ, Քանդակ՝ անհատաիկան հողաբաժնի սահմանը ցույց տվող ցից
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
շումարա3
[խմբագրել]Ստուգաբանություն
[խմբագրել]պարսկերեն շոմար՝ «թվել, թվարկել կրկնվող բառերով»
Բացատրություն
- (գրկն․) տողասկզբին և հատածներում անաֆոր ունեցող աշուղական տաղի տեսակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։