Jump to content

շունբերան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շուն•բե•րան 

  1. Արարատյան՝ ափեղցփեղ խոսող, գռեհկաբան, լկտի ◆ Շունբերան մարդ ա։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։