շուշակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃuˈʃɑk]
շուշակ 1[խմբագրել]
վանկեր՝ շու•շակ
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ամբողջական կտորով ողորկ ու փայլուն ◆ Շուշակ աղ։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
շուշակ 2[խմբագրել]
- տե՛ս շիշակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։