շուշեցե
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃuʃɛˈt͡sʰɛ]
վանկեր՝ շու•շե•ցե
- Կարին, Շիրակ՝ ապակե, ապակյա ◆ Խեղճ կնիկը էլ ընկավ ճամբա, սար ու ձոր չը մնաց, չափեց, տեյմորի հասավ շուշեցե երդին, տեսավ, որ էլի էն աղջիկը շուշեցե գյուգյումները ձեռքը վազե կը աղբյուրը ջուր տանելու։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։