շուշտեմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շուշ•տեմ 

  1. Վան՝ արդյոք, լավ չգիտեմ, մի գուցե, կարելի է թե ◆ Իմ անուշ խեր. մաշտենք քյանի՞ տեր ծեր աչք խախաց ու ականջ կժաց, շյուշտեմ քյանի՞ խազար տիր անծեղներն խացի ծառ վերեն նստան ո կչկչացին, ու տյու քյանի տիր ծի հիշիցիր։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։