շուռուդա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շու•ռու•դա 

  1. աննպատակ թափառող, պարապ սարապ թրև եկող ◆ Ընչի՞ ես տառցի շուռուդա յար, նիստ տունըդ, զուռցա, տիր, վերց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։