շռալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃrɑl]
վանկեր՝ շ(ը)•ռալ
- Արարատյան, Մուշ, Վան՝ շաչելով վայր թափվել, հորդությամբ վերից վար հոսել ◆ Ջուրը նավդանից շռաց: Սահակ Ամատունի ◆ Ջուրը ... ամենքի փշերիցն էլ շոշռում էր։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։