շռշռուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շ(ը)ռ•շ(ը)•ռուկ 

  1. միզելու պահանջ, մեզը վազելը
  2. (փխբ․) սաստիկ փափագ մի լավ՝ սիրուն բան ունենալու

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. շռշռուկը բռնել, սաստիկ փափագել մի բանի, բերանի ջուրը գնալ՝ մի լավ բան տեսնելիս ◆ Միրգ ու քաղցրեղեն տեսնելիս երեխաների շռշռուկը բռնում է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։