շռշռուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃrʃrun]
վանկեր՝ շ(ը)ռ•շ(ը)•ռուն
- Խոտուրջուր, Վան՝ հարդությամբ թափվող անձրևի՝ ջրի ձայն ◆ Երկինքը մզրեց, պահ մ՛վերջ շռշռունն նե ինկավ։ Հուշ. Խտջ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։