շռտպանի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃrtpɑˈni]
վանկեր՝ շ(ը)ռտ•պա•նի
- Հադրութ՝ ինքն իր վրա շուռ գալը՝ պտտվելը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- շռտպանի կտրել,
- շըռդըբըռդանի կտրիլ,
- շռտպանի տալ,
- շըրդըբանի տալ, ինքն իր վրա պտույտ գալ, իր առանցքի շուջը պտտվել ◆ Հոլը շռտպանի է տալիս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մին էլ տեսնամ մինը վեր խըզըկոթիս մին ղափազ չի տիրավ, ջիլիզ աչքերս սըվացավ, շուրտուբանի տալիվ, էրեսիս երա եր ընկի, էլ գիտացի վեչ հուվար, հուչար, հինչ իլավ։ (Խաթաբալա) Տուք էլ խտետ իլած շրդըբանի ըք կտրըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։