շրըժցնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [ʃɾəʒt͡sʰˈnɛl]

վանկեր՝ շ(ը)•րըժ•ց(ը)•նել 

  1. Մուշ՝ շրփոցով զարկել ◆ Ուրին չը սիրող դուշման մարդոց՝ խամչի է, օր կը շրըփցու: Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։