շրթի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ʃɾtʰi]
վանկեր՝ շ(ը)ր•թի
- Թբիլիսի՝ գործ նէ ածվում միայն * շրթի տալ կապակցության մեջ ◆ Թափվել, դուրս հոսել, պատռելով դուրս հոսել։ Շրթի էրիտ դախլը (թարախը) նաշտար տալիս։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Արյունը շրթի էր տալիս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։