շրխկեցնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ շ(ը)•ր(ը)խ•կեց•նել
Մուշ՝
- շրխկոց առաջացնել (պինդ առարկաներն իրար խփելիս)
- շրխկոցով խփել, շառաչյունով զարկել ◆ Կը քաշե զգոպալ, կը լարե Գաբրիելի ետև, լորտմնի մը կը թալե, մեկ կը շրխկցու ի ճաներն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- շառաչյունով վայր գցել՝ գետին զարկել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։