Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ շ(ը)ր•ջա•սույթ

Գոյական

շրջասությամբ կազմված ասույթ, խոսք
(լեզվբ․) ոճաբանական հնար, երբ որևէ պարզ հասկացություն արտահայտվում է նկարագրական եղանակով, այսինքն` առարկայի կամ երևույթի իսկական անվանումը փոխարինվում է նրա այս կամ այն հատկանիշն ընդգծող որևէ դարձվածով. օր.` թռչունների արքա` արծիվ փոխարեն, սև ոսկի` նավթի փոխարեն և այլն
(ոճբ․) շրջասության հետևանքով առաջացած բառակապակցություն կամ նախադասություն, որ օգտագործվում է փոխաբերաբար, փաստերն ուղղակիորեն անվանող բառերի փոխարեն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։